براساس آمارهای جهانی 10 تا 30 % از کودکانی که در مدارس نابینایان تحصیل میکنند بطور مادرزادی آب مروارید داشته اند . لذا شناخت بموقع این بیماری برای خانوادهها یک ضرورت محسوب میشود، چرا که تشخیص به هنگام این بیماری در درمان آن تاثیر بسزایی دارد و میتوان با درمان به موقع از نابینا شدن این دسته از کودکان جلوگیری نمود.
اگر چه کاتاراکت بیماری بزرگسالان است، ولی نوزادان و کودکان هم به آن مبتلا میشوند. علت دقیق این بیماری در نوزادان کاملا مشخص نیست اما کاتاراکت شیرخوارممکن است بطور ارثی بوده و یا در اثر عفونتهای ویروسی مثل سرخچه یا سرخک در طول بارداری مادر پیدا شود. بعضی اوقات نیز ممکن است این بیماری در حین رشد در دوران کودکی پیدا شود که علت آن یا اغلب صدمه به چشم بوده یا در اثر بیماریهای سیستمیک است که قسمتهای دیگر بدن به آن مبتلا میشوند.
در بعضی از موارد آب مروارید دوران کودکی تنها سبب کدر شدن قسمتهایی از لنز میشوند و در بینایی شخص اختلال ایجاد نمیکنند . کاتاراکتهای کوچک معمولا احتیاج به درمان ندارند ولی باید به صورت دورهای معاینه شوند. کاتاراکتهای بزرگتر که در سیستم بینایی اختلال شدید ایجاد میکنند احتیاج به جراحی فوری دارند و با استفاده از تکنیکهای ویترکتومی تمام عدسی یا محتوای کدر شده آن برداشته میشود. جراحی کاتارکت چشم کودکان برخلاف بزرگسالان با بیهوشی عمومی انجام میشود. لازم به تذکر است که با استفاده از لیزر نمیتوان کاتاراکت را درمان کرد.
ﺗﻮﺻﯿﻪ FDA (ﺳـﺎﺯﻣﺎن ﻏﺬﺍ و دﺍروی ﺍﻣﺮﯾﻜﺎ) ﺑﺮﺍی ﮐﻮدﮐﺎن ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺯﯾﺮ 2 ﺳـﺎل، ﻣﮕﺮ در ﺷـﺮﺍﯾﻂ ﺧﺎص، ﻟﻨﺰ دﺍﺧﻞ ﭼﺸﻤﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻧﺸـﻮد. ﻋﻠﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳـﺖ ﮐﻪ ﺍوﻻ ﭼﺸـﻢ ﮐﻮدك در ﺣﺎل رﺷﺪ ﺍﺳﺖ و در وﺍﻗـﻊ ﺍﻟﺘﻬﺎب و ﺗﺮﻣﯿﻢ در ﺑـﭽﻪ ﺑـﺎ ﺷﺪت و ﺳﺮﻋﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﺍﺯ ﺳـﻮی دﯾﮕﺮ ﺍﺧﺘﻼل ﺍﻧﻜﺴﺎری ﺑﺎﻻ در ﮐﻮدﮐﺎن (ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﺪﺍﺷﺘﻦ ﻟﻨﺰ) ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ تنبلی چشم یا آمبلوپی ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد. آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺳﻨﯽ ﺑﺮﺍی ﺟﺎﯾﮕﺬﺍری ﻟﻨﺰ در کودکان ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻣﺘﻔﺎوت ﺍﺳﺖ.
ﻣﺜﻼ ﺍﮔﺮ آب ﻣﺮوﺍرﯾﺪ در ﮐﻮدك ﯾﻚ ﻃﺮﻓﻪ ﺑﺎﺷـﺪ -ﺍﮔﺮ ﻣﺸـﻜﻞ دﯾﮕﺮی در ﭼﺸﻢ وﺟﻮد ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ- ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳـﺖ ﺣـﺘﯽ ﺯﯾﺮ 2 ﺳﺎل ﻫﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑـﻪ ﺟﺎﯾﮕﺬﺍری ﻟﻨﺰ ﺑـﮕﯿﺮﯾﻢ، وﻟﯽ در ﺍﻧﻮﺍﻉ دو ﻃﺮﻓﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍن ﺟﺎﯾﮕﺬﺍری ﻟﻨﺰ رﺍ ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﻌﺪی ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ کودک و ﺧﺎﻧﻮﺍده وی ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﯿﺰﺍن ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﺯ ﻟﻨﺰ ﺗﻤﺎﺳــﯽ و ﻋﯿﻨﻚ ﺍﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. آﻧﭽﻪ ﻣﺴﻠﻢ ﺍﺳـﺖ ﺍﯾﻦ ﺍﺳـﺖ ﮐﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ دﯾﺪ و ﮐﺎرآﯾﯽ ﻟﻨﺰ دﺍﺧـﻞ ﭼﺸﻤﯽ، ﺍﺯ ﻋﯿﻨـﻚ و در ﻣـﻮﺍردی ﺍﺯ ﻟﻨـﺰ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳـﺖ. در ﻋﯿﻦ ﺣـﺎل ﺟﺮﺍح دوﺳـﺖ ﻧﺪﺍرد ﺑـﻪ ﺳﺎﺧﺘار ﭼﺸﻢ ﯾﻚ ﮐﻮدك ﯾﺎ ﻧﻮﺯﺍد ﺻﺪﻣﻪ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺟﺒﺮﺍن وﺍرد ﺷﻮد و ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﯾﻚ ﺍﻟﻮﯾﺖ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ.