نزدیک بینی، رایج ترین بیماری انکساری چشم میباشد و در سال های اخیر نیز شایع تر شده است. مطالعه اخیر موسسه ملی چشم (NEI) نشان می دهد که نزدیک بینی 25 درصد از جمعیت ایالات متحده (سنین 12 تا 54) درسال های 1971 تا 1972 و حدودا" 41.6 درصد در سال های 1999تا 2004 افزایش یافته است.
اگر چه دلیل دقیق افزایش نزدیک بینی در کوتاه مدت در میان آمریکایی ها ناشناخته مانده است اما بسیاری از پزشکان چشم احساس می کنند ، علت آن افزایش خستگی چشم ویا عوامل ژنتیکی میباشد.
نزدیک بینی با نگاه کردن بیش از حد به تلوزیون ، مانیتور و ... رخ می دهد و این باعث می شود که اشعه های نور در یک نقطه در مقابل شبکیه نسبت به قدرت تمرکز قرنیه و لنز چشم و نه به طور مستقیم بر روی سطح آن تمرکز کند.
در برخی موارد نزدیک بینی ممکن است توسط لنز بیش از حد منحنی برای چشم اتفاق بیفتد ، نزدیک بینی با ترکیبی از این عوامل بوجود می آید .
بیماری به طور معمول در دوران کودکی شروع می شود و اگر والدین شما نیز مبتلا به نزدیک بینی باشند احتمال خطر بیشتری وجود دارد. در اغلب موارد، نزدیک بینی در اوایل بزرگسالی حالت تثبیت پیدا میکند ، اما گاهی اوقات با بالا رفتن سن پیشرفت می نماید.
نزدیک بینی می تواند با عینک، لنز و یا جراحی انکساری درمان شود. بسته به درجه نزدیک بینی ممکن است لازم باشد عینک یا لنز را همیشه یا فقط هنگامی که نیاز به دید بسیار دقیق برای فاصله دور دارید مانند رانندگی، دیدن یک اشیاء دور یا تماشای یک فیلم به همراه داشته باشید.
بهترین انتخاب لنزیا عینک برای استفاده کوتاه مدت شامل لنزهای شاخص بالا (عینک هایی با شیشه هایی نازک و سبک) و پوشش ضد انعکاسی است. همچنین لنزهای فتوکرومیک را برای محافظت از چشم در مقابل نور ، UV و نور زیاد استفاده و یک عینک آفتابی مجزا در خارج از منزل استفاده نمایید.
اگر شما دچار نزدیک بینی هستید توجه کنید : اولین عدد ("کروی") روی نسخه عینک خود یا یا نسخه لنز طبی با علامت منفی (-) مشخص شده است .. هر چقدر این عدد بزرگتر باشد ، نزدیک بینی شما هم بیشتر است .
جراحی انکساری ممکن است نیاز شما را به عینک یا لنز کاهش دهد یا حتی از بین ببرد. متداول ترین روش ها با لیزر اکسایمر انجام می شود. در جراحی PRK لیزر یک لایه از بافت قرنیه را برداشته و قرنیه را مسطح می کند و اجازه می دهد که اشعه های نور به طور دقیق تر روی شبکیه متمرکز شوند.
در لیزیک شایع ترین روش انکساری - یک فلپ نازک روی سطح قرنیه ایجاد می شود، لیزر برخی از بافت های قرنیه را برداشته و سپس فلپ به موقعیت اصلی خود بازگردانده می شود. روش ارتوكراتولوژي یک روش غیر جراحی میباشد که در آن شما لنزهای خاص RGP یا GP را قبل از خواب استفاده میکنید. این لنز ها در هنگام خواب شکل قرنیه را تغییر می دهد. هنگامی که لنزها را برمیدارید، قرنیه شما به طور موقت شکل جدیدی را به خود میگیرد ، بنابراین شما می توانید در طول روز بدون عینک یا لنز اشیاء را به وضوح ببینید.
ارتوکراتولوژی یک روش تماس لنز GPمربوط به درمان انکساری قرنیه (CRT)با اثربخشی موقت در تعدیل مقادیر خفیف تا متوسط میوپی است. هر دو روش جايگزين مناسبي براي افرادي هستند که براي لیزیک بسيار جوان هستند و يا به دلايل ديگر شرایط جراحي انکساري را ندارند.
.لنزهای ایمپلنت شناخته شده به عنوان IOL های فاکیک یکی دیگر از گزینه های جراحی برای اصلاح کوتاه مدت بینایی هستند، خصوصا برای افرادی که دچار نزدیک بینی شدید و یا دارای قرنیه های نازک تر از حد نرمال هستند و می توانند خطر ابتلا به عوارض ناشی از لیزیک یا سایر روش های تصحیح بینایی توسط لیزیک را دارا باشند.
IOL Phakic مانند لنزهای تماسی کار می کنند، مگر اینکه آنها به صورت جراحی داخل چشم قرار داد و به طور دائمی استفاده شوند، این به این معنی است که نیاز به مراقبت و نگهداری ندارند. بر خلاف IOL که در عمل جراحی آب مروارید استفاده می شود، IOL فاکیک جایگزین لنز طبیعی چشم نمیباشد.
با توجه به این که امروزه نزدیک بینی در افراد در حال افزایش است ، علاقه زیادی به یافتن راه های کنترل پیشرفت نزدیک بینی در دوران کودکی وجود دارد. تعدادی از تکنیک های مختلف از قبیل قرار دادن لنزهای پیشرفته دو طرفه در چشمان اطفال ، و لنزهای قابل نفوذ گاز - با نتایج مخلوط مورد آزمایش قرار گرفته اند .
به تازگی، محققان در نیوزیلند نتایج دلگرم کننده ای از لنزهای نرم افزاری ویژه "متمرکز دوگانه" را برای کنترل نزدیک بینی کوتاه مدت در کودکان ارائه داده ان. لنزهای آزمایشی دارای قدرت قابل توجهی نسبت به لنز های مرکز در محیط پیرامون هستند و تصور می شود که defocus محیطی ممکن است طولانی شدن نزدیک بینی چشم را کاهش دهد.
محققان در مطالعه ای که در سال 2011 منتشر شد، دریافتند که در 70 درصد کودکان نابالغ (11 تا 14 ساله) که لنزهای طراحی شده تجربی را در یک چشم و یک لنز نرمال استاندارد در چشم دیگر استفاده میکنندو یا مورد ارزیابی چشم با لنز تماس متقابل دوگانه قرار گرفته است ، پیشرفت نزدیک بینی 30 درصد یا بیشتر کاهش یافته است .
اگرچه لنزهای تماسی دوگانه برای کنترل نزدیک بینی در ایالات متحده هنوز در دسترس نیستند، اما تحقیقات همچنان در حال انجام میباشد تا اثربخشی لنزها را در جمعیت بیشتری از کودکان ارزیابی نمایند.
نزدیک بینی بدخیم (که بیماری بدخیم در آسیب شناسی نامیده می شود) یک بیماری نسبتا نادر میباشد که به نظر می رسد ارثی بوده و معمولا در اوایل کودکی آغاز می شود. حدود 2 درصد از آمریکایی ها در مقابل این بیماری آسیب پذیر می باشند واحتمال دارد این نوع از نزدیک بینی تقریبا منجر به کوری شود.
در نزدیک بینی بدخیم، طول عمر چشم میتواند به سرعت کاهش یابد ، که منجر به پیشرفت سریع و شدید نزدیک بینی و از بین رفتن بینایی می گردد . افراد مبتلا به این بیماری خطر ابتلا به جدا شدن شبکیه و سایر تغییرات دژنراتیو در پشت چشم از جمله خونریزی در چشم در اثر رشد غیر طبیعی عروق خونی (neovascularization) را نیز دارند.
همچنین نزدیک بینی ممکن است خطر ابتلا به آب مروارید را نیز افزایش دهد.
جراحی برای عوارض دیروجهی نزدیک بینی شامل ترکیب دارو و لیزر به نام فتودینامیک میباشد، همچنین برای درمان دژنراسیون ماکولا استفاده می شود.
مطالعه اخیر نشان داد که یک دارو خوراکی به نام 7-methylxanthine (7-mx) در کاهش طول انقباض چشم در کودکان زیر 8 تا 13 سال موثر بوده است. همچنین مطالعات در این زمینه ممکن است منجر به درمان مؤثر نزدیک بینی دژنراتیو شود.
با توجه به این که امروزه نزدیک بینی در افراد در حال افزایش است ، علاقه زیادی به یافتن راه های کنترل پیشرفت نزدیک بینی در دوران کودکی وجود دارد.
تعدادی از تکنیک های مختلف از قبیل قرار دادن لنزهای پیشرفته دو طرفه در چشمان اطفال ، و لنزهای قابل نفوذ گاز - با نتایج مخلوط مورد آزمایش قرار گرفته اند .
به تازگی، محققان در نیوزیلند نتایج دلگرم کننده ای از لنزهای نرم افزاری ویژه "متمرکز دوگانه" را برای کنترل نزدیک بینی کوتاه مدت در کودکان ارائه داده ان. لنزهای آزمایشی دارای قدرت قابل توجهی نسبت به لنز های مرکز در محیط پیرامون هستند و تصور می شود که defocus محیطی ممکن است طولانی شدن نزدیک بینی چشم را کاهش دهد.
محققان در مطالعه ای که در سال 2011 منتشر شد، دریافتند که در 70 درصد کودکان نابالغ (11 تا 14 ساله) که لنزهای طراحی شده تجربی را در یک چشم و یک لنز نرمال استاندارد در چشم دیگر استفاده میکنندو یا مورد ارزیابی چشم با لنز تماس متقابل دوگانه قرار گرفته است ، پیشرفت نزدیک بینی 30 درصد یا بیشتر کاهش یافته است .
اگرچه لنزهای تماسی دوگانه برای کنترل نزدیک بینی در ایالات متحده هنوز در دسترس نیستند، اما تحقیقات همچنان در حال انجام میباشد تا اثربخشی لنزها را در جمعیت بیشتری از کودکان ارزیابی نمایند.