آستیگماتیسم یکی از شایعترین مشکلات اپتیکی چشم است، و معمولاً علت آن نامنظمی شکل و انحنای قرنیه است. گاهی نیز علت آن نامنظمی شکل و انحنای لنز که در پشت عنبیه قرار دارد است.
آستیگماتیسم اختلال بسیار شایعی است و اکثر افراد درجاتی از این اختلال را دارند. آستیگماتیسم شدید در اغلب موارد ارثی است. اگر چشم را به عنوان یک عدسی کروی در نظر بگیریم. هرگاه این عدسی از حالت کروی خارج شود و به سمت حالت بیضوی برود (شبیه خربزه). در این صورت دارای دو کانون خطی به جای یک کانون نقطهایی خواهد بود. در نتیجه تصاویر به دلیل انکسار نامساوی در قسمتهای مختلف قرنیه کاملاً بر روی شبکیه متمرکز نمیشوند و تصاویر چه دور و چه نزدیک تار میشوند.
بنابراین افرادیکه دچار درجات بالایی از آستیگماتیسم هستند نه تنها همانند افراد نزدیکبین اشیای دور را تار میبینند، بلکه اشیای نزدیک را هم تار میبینند.در این اختلال، قرنیه به جای حالت کروی شبیه مقطعی از توپ بیس بال می باشد، که این حالت، باعث می شود تا تصویر اشیاء، در دو نقطه جداگانه بر روی شبکیه تشکیل شود.
برای اصلاح آستیگماتیسم، باید نقش عدسی استوانهای غیرطبیعی ایجاد شده در چشم را از بین ببریم. این کار با اضافه کردن یک عدسی استوانهای برعکس و جمع توانهای آنها عملی خواهد بود. مثلاً اگر چشم در یک محور یک دیوپتر نزدیک بینی دارد یا یک عدسی محدب یک دیوپتر مثبت در همان محور یا یک عدسی مقعر یک دیوپتر منفی در محور عمود بر آن بر روی چشم قرار میدهیم. اصلاح دید در آستگماتیسمهای غیر منظم دشوار و نیازمند عدسیهای پیچیدهاست.
آیا لیزیک می تواند آستیگماتیسم را بهبود بخشد؟ |
راهنمای جامع عمل لیزیک