پیرچشمی یکی از ناراحت کنندهترین مشکلات چشم است، که با از بین رفتن قدرت بینایی ناشی از یک وضعیت طبیعی و مرتبط با سن افراد ارتباط مستقیم دارد. در سنین جوانی، معمولا همه افراد هیچ مشکلی از نظر دوربینی و نزدیکبینی ندارند و اصطلاحا دید افراد 10/10 است. مگر افرادی که به دلایل مختلف از جمله وراثت، عیوب انکساری را تجربه میکنند.
اما اکثر افراد حتی اگر در دوره جوانی از بینایی 10/10 برخوردار باشند و یا بعد از عمل لیزیک چشم
یا عمل لازک
به وضعیت بینایی عالی و کامل دست یابند، با رسیدن به سنین ۴٠ تا ۵٠ سالگی دچار پیرچشمی خواهند شد. در سالیان گذشته، تنها راه درمان پیرچشمی استفاده از عینک مطالعه بود. اما در حال حاضر، میتوان با انجام برخی عملهای جراحی، پیرچشمی را درمان و عینک مطالعه را برای همیشه حذف کرد.
ابتلا به پیرچشمی علائم سادهای دارد که خیلی زود متوجه آنها خواهید شد. اگر بعد از 40 سالگی این علائم را مشاهده کردید، احتمالا در زمره افرادی قرار میگیرید که دچار این عارضه شدهاند. سردرد، خستگی و خشکی چشمها پس از مطالعه و کار کردن با تلفن همراه، و یا انجام دادن کارهایی که نیاز به ریزبینی و دقت دارند، و همچنین دید تار و مبهم برای مطالعه، از علائم پیرچشمی هستند. حتی ممکن است در بعضی موارد، چشم دچار آستیگماتیسم گردد و اختلاف بینایی بین دو چشم زیاد شود.
جواب این سوال واضح است؛ خیر. زیرا پیرچشمی دلیل بیرونی ندارد و با بالا رفتن سن ایجاد میشود. همانطور که هر چه افراد پا به سن میگذارند، سنگینی گوش و سفید شدن موهایشان اجتناب ناپذیر است، ابتلا به پیرچشمی نیز امری طبیعی تلقی میشود.
در حال حاضر، عمل پیرچشمی به چند روش انجام میگیرد. درمان پیرچشمی با عمل سوپراکور، لیزر مونوویژن، استفاده از قطعه بسیار کوچکی به نام کمرا، و استفاده از روشی به نام قطره باران. در ادامه به تشریح این موارد میپردازیم:
در جراحی سوپراکور که برای افراد 40 تا 50 سال مناسب است، شماره چشم غالب که مشکل دوربینی دارد، به وسیله لیزیک اصلاح میشود. همزمان چشم غیر غالب، با لیزر سوپراکور جهت درمان پیرچشمی و انجام کارهای نزدیک جراحی میگردد. عمل سوپراکور نیز مانند عمل لیزیک، بدون درد و بیهوشی، و با بیحسی موضعی انجام میشود. پس از عمل و از سر گرفتن زندگی طبیعی، مدتی طول میکشد که مغز بتواند بینایی بین دو چشم را تطبیق دهد. اما این امر به مرور اتفاق خواهد افتاد و دید فرد از نظر دوربینی و نزدیکبینی مشکلی نخواهد داشت.
در روش لیزر مونوویژن، به وسیله لیزر، دوربینی چشم غالب را اصلاح و چشم غیر غالب که دچار نزدیکبینی خفیفتری است را جراحی میکنند. از آنجا که مشکلات ناشی از پیرچشمی، نزدیکبینی میباشد و اشیاء نزدیک به وضوح قابل دیدن نیستند، لیزیک مونوویژن در کاهش پیرچشمی و بینایی بدون عینک در فواصل نزدیک موثر است. بنابراین بعد از جراحی لیزیک مونوویژن، طی گذشت مدتی چشم غالب قادر به دیدن فواصل دور به صورت واضح و چشم غیر غالب قادر به دیدن اشیاء نزدیک خواهد بود.
قطعه کمرا، یک قطعه دایره شکل شبیه لنز تماسی است. با این تفاوت که قطعه کمرا بسیار کوچکتر از لنز تماسی میباشد. وسط قطعه کمرا تو خالی، قطر آن حدود 3 میلیمتر و ضخامت آن حدود 6 میکرون است. این قطعه هنگام قرار گرفتن روی سطح قرنیه، دقیقا بر روی مردمک چشم قرار میگیرد که همین امر باعث کوچک شدن مردمک و وضوح بینایی میشود.
ایمپلنت raindrop، ایملنت بسیار ظریف و ریزی است که در زیر قرنیه کاشته میشود. در این روش که بدون درد و بیهوشی انجام میگیرد، با استفاده از قطره بیحسی و به وسیله لیزر برش کوچکی روی قرنیه ایجاد کرده و ایمپلنت raindrop را در زیر قرنیه قرار میدهند و سپس قرنیه را سر جای خود برمیگردانند. ماده تشکیل دهنده این ایمپلنت، هیدروژل است که 80 درصد ساختار آن را آب تشکیل داده است. از این رو به ایمپلنت قطره باران مشهور است.
هر عمل جراحی، عوارض مرتبط با خود را دارا میباشد. عوارض جراحی پیرچشمی نیز امری طبیعی تلقی میشود. برخی از این عوارض که ممکن است شیوع بیشتری داشته باشند، عبارتند از خشکی چشم، هالهبینی، دید تار و مبهم، عفونت چشم و غیره. البته این عوارض، بسته به نوع جراحی پیرچشمی که روی چشم افراد انجام میشود، متفاوت خواهد بود. بعد از جراحی پیرچشمی، حتما باید معاینات بعد از عمل را در دستور کار خود قرار دهید تا این عوارض به مرور برطرف شوند.
در هر صورت، پیرچشمی عارضهایست که برای تمامی افراد بالای 40 سال اتفاق میافتد. اگر قصد استفاده از عینک مطالعه را در این مورد ندارید، با مراجعه به چشم پزشک و تشخیص متخصص چشم، میتوانید در صورت مناسب بودن قرنیه و دارا بودن شرایط جراحی، یکی از 3 روش بالا را برای برطرف کردن پیرچشمی انتخاب نمایید.