اندازه گيری انحنای قرنيه، معاينه حرکات چشم و بررسی از نظر وجود يا عدم وجود انحراف در چشم، اندازه گيری ميزان تنگ و گشادی مردمک ها در دو وضعيت تاريکی و روشنايی، معاينه ميکروسکوپی چشم و بررسی ساختمانهای مختلف چشم از جمله پلکها، ملتحمه، قرنيه، عنبيه، عدسی و وضعيت لايه اشکی بايد بدقت انجام گيرد. با چکاندن قطره بی حسی در چشم، فشار داخل چشم بايد اندازه گيری شود. در ضمن رطوبت و ميزان ترشح اشک با استفاده از کاغذ مخصوص اندازه گيری می گردد. در ادامه با چکاندن قطره های باز کننده مردمک (که موقتا ديد را مختل می کند)، مجددا شماره عينک چک نهايی شود. همچنين باز شدن مردمک امکان معاينه کامل شبکيه را فراهم می کند تا از وجود يا عدم وجود ضايعات شبکيه مطمئن شويم. بخشی از معاينه شبکيه با استفاده از لنز مخصوص و ميکروسکوپ، و بخشی ديگر در حالت خوابيده و با استفاده از دستگاهی که روی سر پزشک قرار می گيرد، انجام می شود.

همچنين، گرفتن نقشه توپوگرافی قرنيه و اندازه گيری ضخامت قرنيه جزء لاينفک معاينه می باشد. نقشه توپوگرافی قرنيه که بااستفاده از دستگاهای توپوگرافی و اورب اسکن تهيه می شود اطلاعات ذيقيمتی را در مورد وضعيت قرنيه به ما ارائه می دهد.

حذف هر قسمت از معاينات فوق، ما را از بخشی از اطلاعات در مورد چشم محروم می کند که عدم توجه به آن، احتمال بروز مشکلات بعد از عمل را بيشتر خواهد کرد. بعنوان مثال عدم اندازه گيری و توجه به وضعيت لايه اشکی، می تواند گرفتاری خشکی چشم پس از عمل ليزيک را به ارمغان بياورد. يا عدم توجه به اندازه مردمکها، می تواند سبب مشکلات ديد شب گردد.